In deze zaak staat de zorgplicht bij het passeren van een testament door de notaris centraal. Op 15 juli 2013 is moeder overleden. Zij heeft drie kinderen (klagers) nagelaten. Op 29 september 2017 is vader hertrouwd met mevrouw X. In maart 2019 is vader gediagnosticeerd met de ziekte van Kahler.
Tussen vader, X en klager hebben drie besprekingen plaatsgevonden. Tijdens de laatste bespreking op 31 augustus 2020 is een testament opgemaakt. In het testament is mevrouw X tot enig erfgenaam benoemd. Op 12 september 2020 is vader overleden.
Na het overlijden van vader zijn klagers bij de notaris geweest. Tijdens die bespreking hebben klagers een afschrift van het testament van vader ontvangen en werden zij bekend met de onterving door vader.
De klacht
Klagers zijn van mening dat vader ten tijde van het opstellen van het testament niet meer in staat was zijn eigen wil te bepalen en de gevolgen van zijn handelen te overzien.
Het verweer
De notaris heeft aangevoerd dat zij meerdere malen uitgebreid met vader heeft gesproken, waarbij het passeren van de akte onder vier ogen heeft plaatsgevonden. Vader was volgens de notaris consistent in zijn standpunt en kon zijn keuzes toelichten. Zijn belangrijkste drijfveer was om zijn echtgenote te beschermen, waarbij vader telkens opmerkte dat klagers inmiddels hun deel hadden gehad. Tijdens de besprekingen met vader is ook nadrukkelijk de positie van klagers aan bod geweest. De notaris heeft meerdere vragen gesteld om de wil van vader te verifiëren. In de volle overtuiging dat het testament de wil van vader bevatte, heeft de notaris vervolgens het testament gepasseerd.
De beoordeling
De kamer stelt voorop dat indien twijfel bestaat over de geestesgesteldheid van cliënt hij dit nader dient te onderzoeken. Hiervoor is het Stappenplan ontwikkeld.
Klagers wijzen in het klaagschrift op de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van vader. Zij hebben, ter onderbouwing van hun standpunt dat vader onvoldoende handelingsbekwaam was, een verklaring van de huisarts van vader overgelegd. De huisarts heeft verklaard dat vader in de maand voorafgaand aan zijn overlijden in toenemende mate verzwakt raakte. Dat daarbij zijn fysieke, emotionele en geestelijke vermogens hem in toenemende mate hebben verlaten is volgens de huisarts evident.
De kamer overweegt dat bovengenoemde omstandigheden onvoldoende zijn om te bepalen dat vader niet meer in staat was zijn wil te bepalen. Wel gaven zij aanleiding om de wilsbekwaamheid nader te onderzoeken. De notaris heeft ter zitting aangegeven niet het Stappenplan te hebben gevolgd. De kamer stelt echter wel vast dat de notaris in concreto verschillende stappen uit het Stappenplan heeft gevolgd, op basis waarvan de notaris zich een oordeel heeft kunnen vormen over de wilsbekwaamheid van vader.
De kamer komt tot de conclusie dat niet is gebleken dat de notaris tot een andere conclusie had moeten komen met betrekking tot de wilsbekwaamheid van vader. De notaris heeft meermaals uitgebreid en ook onder vier ogen met vader gesproken waarbij vader duidelijk kon uitleggen wat zijn wens was en wat zijn beweegredenen hiervoor waren. Naar het oordeel van de kamer heeft de notaris niet onzorgvuldig gehandeld. De notaris kon en mocht in de gegeven omstandigheden concluderen dat vader wilsbekwaam was om zijn testament op te maken.
De beslissing
De klacht wordt ongegrond verklaard.
Lees hier de hele uitspraak.
Zorgplicht Advocaten
Heeft u een geschil met uw notaris over de vraag of hij/zij de benodigde vakbekwaamheid, zorgvuldigheid en deskundigheid in acht heeft genomen bij de uitvoering van zijn/haar werkzaamheden? Neem dan hier contact op met een van de gespecialiseerde advocaten van Zorgplicht Advocaten.
Wij staan voor u klaar
- Tegen (financiële) dienstverleners
- 10+ jaar ervaring
- Eerlijk en transparant
