Adviseur niet verantwoordelijk voor mislopen btw-teruggave

Tot 1 januari 2013 gold voor alle psychologen een vrijstelling voor het afdragen van omzetbelasting (btw). Door een wetswijziging gold deze vrijstelling vanaf 1 januari 2013 alleen nog voor psychologen die geregistreerd stonden in het Beroepen in de Individuele Gezondheidszorgregister (BIG-register). Over deze nieuwe regeling heeft Hoge Raad bepaald dat de vrijstelling ook geldt voor niet-BIG-geregistreerde psychologen. Mits zij tijdig bezwaar maken, kunnen zij de afgedragen omzetbelasting vanaf 2013 terugkrijgen.

De psychologe is een niet-BIG-geregistreerd psycholoog en Bevelander is een financieel adviseur. Bevelander heeft meerdere jaren voor de psychologe de aangifte inkomstenbelasting verzorgd.

Behandeling in eerste aanleg

De psychologe heeft bij de rechtbank gevorderd Bevelander te veroordelen tot het betalen van een schadevergoeding van € 14.205,77, voor de afgedragen omzetbelasting over 2013 en 2014 die de psychologe volgens haar van de belastingdienst had kunnen terugontvangen als daar tijdig bezwaar tegen was gemaakt. Volgens de psychologe had Bevelander in het kader van haar zorgplicht en de overeenkomst van opdracht het recht op teruggaaf van de omzetbelasting van de psychologe moeten veiligstellen.

Bevelander heeft op haar beurt schadevergoeding gevorderd omdat zij onrechtmatig is betrokken in de procedure. Verder vorderde Bevelander betaling van een opstaande factuur.

De rechtbank heeft de vorderingen van de psychologe afgewezen, omdat zij onvoldoende had onderbouwd dat uit de opdracht en uit de algemene zorgplicht volgt dat Bevelander het recht op teruggaaf veilig had moeten stellen. De vordering van Bevelander om de psychologe te veroordelen tot het betalen van schadevergoeding wegens onrechtmatig handelen is afgewezen, omdat niet is gebleken van evidente ongegrondheid van de door haar ingestelde vordering. De door Bevelander gevorderde betaling van de openstaande factuur is wel toegewezen.

De psychologe ging in hoger beroep.

De beoordeling van het hof

De opdracht De psychologe stelt dat Bevelander niet alleen de aangifte van de omzetbelasting altijd voor haar rekening nam, maar dat zij de psychologe ook daarover adviseerde en daarbij eveneens de jurisprudentie van de Hoge Raad betrok. De aard en de omvang van de werkzaamheden die Bevelander op grond van de opdracht verrichtte was dus aanzienlijk breder en verstrekkender dan de rechtbank heeft aangenomen. De psychologe heeft ter toelichting op deze stelling een aantal producties overgelegd waaruit volgens haar blijkt dat Bevelander ook over de jaren 2011 en 2012 al de aangifte omzetbelasting van de psychologe heeft verzorgd.

Het hof gaat hier niet in mee. Het hof is met Bevelander van oordeel dat het feit dat Bevelander de hiervoor geschetste werkzaamheden in 2011 en 2012 in het kader van de omzetbelasting van de “kleine ondernemersregeling” heeft verzorgd, al dan niet op verzoek van de psychologe, nog niet betekent dat er een impliciete opdracht dan wel een bestendige lijn was dat Bevelander altijd alle zaken met betrekking tot de omzetbelasting voor de psychologe regelde. Verder had de psychologe zelf contact gezocht met de Belastingdienst naar aanleiding van de aangekondigde wijziging van de btw-vrijstelling.

Vaststaat dat de psychologe aanvankelijk vanaf 1 januari 2013 was vrijgesteld voor de omzetbelasting omdat de belastingdienst – kennelijk op basis van door de psychologe zelf verstrekte gegevens – in de veronderstelling verkeerde dat de psychologe voldeed aan de daarvoor geldende specifieke voorwaarden. Niet goed valt in te zien dat Bevelander onder die omstandigheden in 2013 de aangifte omzetbelasting voor de door de psychologe verrichte diensten als psycholoog had moeten verzorgen, zoals de psychologe kennelijk stelt. Van het verzaken van het tijdig indienen van bezwaar door Bevelander, kan in zo’n geval dan ook geen sprake zijn. Als iemand van mening is niet btw-plichtig te zijn en geen aangifte doet, kan van een bezwaar immers geen sprake zijn. Hieruit blijkt naar oordeel van het hof ook, dat de psychologe zelf zich actief bezighield met de vraag naar de verschuldigdheid van btw over haar werkzaamheden als psycholoog en dat zij deze taak (taken) niet geheel aan Bevelander had toevertrouwd. Uit het vorenstaande volgt dat Bevelander niet is tekortgeschoten in de uitvoering van de aan haar gegeven opdracht tot financiële dienstverlening.

De zorgplicht Volgens de psychologe had Bevelander de teruggave van de afgedragen omzetbelasting veilig moeten stellen door het tijdig indienen van bezwaar. Dat Bevelander op de hoogte was van de procedure blijkt uit de eerder genoemde e-mail van Bevelander waarin hij verwijst naar een procedure voor de beroepsgroep. Bevelander stelt dat die verwijzing zag op de vraag of een medische dienstverlener die als ZZP-er diensten verricht btw-plichtig is of niet. Van de vrijstelling was Bevelander volgens haar pas op 10 oktober 2015 op de hoogte nadat de psychologe haar daarover had verteld.

De psychologe spreekt Bevelander niet tegen als zij zegt dat zij haar eerst in oktober 2015 van deze procedure op de hoogte heeft gebracht, sterker nog zij geeft aan dat zij er zelf ook pas later achter kwam. Het hof is van oordeel dat onder deze omstandigheden van Bevelander als financieel dienstverlener niet kon worden verlangd, zoals de psychologe stelt, kennelijk in het kader van een algemene zorgplicht en zonder een specifieke opdracht daartoe, dat zij op de hoogte was van de door de beroepsgroep van de klant aangespannen procedure en dat zij daarop moest anticiperen. Uit het voorgaande blijkt dat Bevelander niet haar zorgplicht heeft geschonden.

Het hof bekrachtigt het vonnis.

Lees hier de hele uitspraak.

Zorgplicht Advocaten

Heeft u het vermoeden dat u schade heeft geleden als gevolg van slecht advies van uw Financieel adviseur? Neem dan hier vrijblijvend contact op met een van onze advocaten. Ons kantoor heeft ruime ervaring met het procederen tegen tussenpersonen, financieel adviseurs, beleggingsadviseurs alsmede vermogensbeheerders.