Klacht niet ontvankelijk verklaard omdat over hetzelfde eerder geklaagd is

Op 21 februari 2001 is erflater, de opa van klagers overleden. Erflater was ten tijde van zijn overlijden in gemeenschap van goederen gehuwd met oma. Samen hadden zij twee kinderen, T en de vader van klagers, V. Op 5 november 1991heeft erflater een testament gemaakt voor notaris L. In het testament is bepaald dat indien oma zou overlijden of de vrije beschikking zou verliezen over haar vermogen de aan de erfgenamen T en V schuldig erkende bedragen opeisbaar zouden worden. Over het schuldig erkende bedrag is een rente verschuldigd van 6%. Op 3 juli 2008 heeft de notaris een testament opgesteld en gepasseerd voor oma. In het testament heeft oma V en T onterfd tot hun legitieme portie van 25%. Voor de resterende 50% heeft oma klagers kleinkinderen benoemd tot erfgenamen ieder voor een gelijk deel van 12,50%. Oma is inmiddels ook overleden. Zowel de nalatenschap van erflater als van haar zijn tot op heden niet verdeeld.

De klacht

Klagers verwijten de notaris grove nalatigheid bij het opstellen van het testament van oma in 2008. Volgens klager had de notaris oma er op moeten wijzen dat door het verstrijken van jaren waarin de erfenis van erflater niet verdeeld zou zijn, de erfdelen van de kleinkinderen door het rentepercentage steeds kleiner zouden worden. Het was de bedoeling van oma om een bijdrage te leveren aan de eerste moeilijke jaren van financiële onafhankelijkheid en studiekosten van de kleinkinderen. Als de notaris oma hierop had gewezen, was oma zeker snel overgegaan tot verdeling van de nalatenschap van erflater. Klagers verzoeken om veroordeling van de schade in verband met de misgelopen erfenis.

Het verweer

De notaris vreest dat de klacht de zoveelste poging van V is om zijn gelijk te halen, maar nu over de rug van zijn kinderen. V geeft als vader, uitoefenende het gezag over zijn twee minderjarige kinderen, een volmacht aan zijn twee meerderjarige kinderen om de minderjarige kinderen te vertegenwoordigen in de klacht, terwijl de meerderjarige kinderen zich in de klacht laten bijstaan door hun vader als “pro deo raadsman” en waarbij alle correspondentie aan het adres van V moet worden gericht. De klacht gaat eigenlijk over hetzelfde als waarover V eerder heeft geklaagd en welke klacht daarna door het Hof ongegrond is verklaard.

De beoordeling

De kamer stelt voorop dat klagers niet ontvankelijk worden verklaard in hun verzoek om schadevergoeding, omdat in een tuchtprocedure geen grondslag bestaat om een schadevergoeding toe te kennen. Daarnaast is vast komen te staan dat de eerder door V ingediende klacht door het Hof ongegrond is verklaard. V verweet in die klacht de notaris dat hij geen akte van verdeling opstelde. Naar vaste jurisprudentie van het hof geldt in het tuchtrecht de regel dat na behandeling van een klacht door de tuchtrechter, een latere klacht over “hetzelfde feit” niet nog eens kan worden behandeld. Dit ne-bis-in-idem-beginsel leidt ertoe, dat als kan worden gesproken van een klacht met betrekking tot “hetzelfde feit” deze niet ontvankelijk wordt verklaard. De onderhavige klacht hangt zozeer samen met de eerste klacht dat er volgens de kamer geen sprake kan zijn een nieuwe klacht. De klacht wordt dus niet ontvankelijk verklaard.

Lees hier de hele uitspraak.

Zorgplicht Advocaten

Heeft u een geschil met uw notaris over de vraag of hij/zij de benodigde vakbekwaamheid, zorgvuldigheid en deskundigheid in acht heeft genomen bij de uitvoering van zijn/haar werkzaamheden? Neem dan contact op met een van de gespecialiseerde advocaten van Zorgplicht Advocaten.