Openbaar Ministerie doet onvoldoende onderzoek naar accountant: hoger beroep ongegrond

In de jaren 2015 en 2016 heeft de FIOD in samenwerking met het Openbaar Ministerie een strafrechtelijk onderzoek uitgevoerd naar het vermoedelijk plegen van (gewoonte)witwassen door een cliënt van het kantoor van betrokken. In het kader van dat onderzoek heeft ook op het kantoor van betrokkene een doorzoeking ter inbeslagneming plaatsgevonden. Daarbij zijn diverse facturen, creditfacturen en e-mailberichten aangetroffen. Uit die documenten bleek dat het kantoor begin 2013 een bedrag van € 101.383,29 te vorderen had van de cliënt.

Vervolgens is het FIOD ook een onderzoek naar betrokkene gestart. Dit onderzoek heeft zich met name gericht op opgestelde creditfacturen, gericht aan diverse aan cliënt gelieerde binnen- en buitenlandse vennootschappen.

De door betrokkene met de cliënt in 2013 gemaakte afspraken hielden in dat:

• een bedrag van € 55.000,- zou worden voldaan (verrekend) door middel van de levering van een auto door de cliënt aan het kantoor of betrokkene;
• een bedrag van € 46.383,29 zou aan de Nederlandse vennootschappen worden gecrediteerd;
• een bedrag van € 41.000,– zou opnieuw worden gefactureerd aan de buitenlandse vennootschappen;
• het restantbedrag (€ 5.383,29) zou worden kwijtgescholden.

De uitspraak van de Accountantskamer

Betrokkene wordt het volgende verweten. Betrokkene heeft volgens appellant, het Openbaar Ministerie, gehandeld in strijd met de fundamentele beginselen van integriteit en professioneel gedrag. Volgens appellant heeft betrokkene zich namelijk schuldig gemakt aan valsheid in geschrifte door opzettelijk valse facturen op te maken en/of te gebruiken.

De Accountantskamer heeft de klacht ongegrond verklaard. De Accountantskamer heeft hiertoe overwogen dat onvoldoende aannemelijk is gemaakt dat betrokkene valsheid in geschrifte heeft gepleegd bij het gedeeltelijk crediteren van het openstaande bedrag aan facturen aan diverse aan de cliënt gelieerde Nederlandse vennootschappen en dit vervolgens opnieuw factureren aan andere aan de cliënt gelieerde buitenlandse vennootschappen. Daarbij heeft de accountantskamer in aanmerking genomen dat de accountmanager van het kantoor die destijds de meeste contacten met de cliënt onderhield en de daaraan bestede uren registreerde, in het strafrechtelijk onderzoek niet is gehoord, hoewel dit wel voor de hand had gelegen.

De beoordeling in het hoger beroep

Het College stelt voorop dat het tuchtrecht in handen van het Openbaar Ministerie een zwaar middel is. Wanneer het Openbaar Ministerie een tuchtrechtelijke klacht indient tegen een accountant mag dan ook van het Openbaar Ministerie in de rol van klager worden verwacht dat op zorgvuldige wijze en zonder vooringenomenheid onderzoek is verricht en dat uit zodanig onderzoek is gebleken van serieuze aanwijzingen dat de betreffende accountant tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld.

Het College overweegt dat betrokkene zowel in eerste aanleg als in hoger beroep plausibele verklaringen heeft gegeven voor het opnieuw opmaken van de facturen. Daarbij komt dat het appellant volgens het College onvoldoende onderzoek heeft gedaan naar het alternatieve scenario dat door betrokkene en zijn werknemers werd geschetst. Het College verwerpt de stelling van appellant dat betrokkene in dit stadium tegenbewijs dient te leveren. Het is namelijk aan appellant om feiten en omstandigheden te stellen en aannemelijk te maken.

De beslissing

Het College verklaart het hoger beroep ongegrond.

Lees hier de hele uitspraak

Zorgplicht Advocaten

Heeft u als klant, stakeholder of derde een klacht of schade geleden als gevolg van een fout van een accountant, neem dan contact met ons op voor vrijblijvend gesprek. De advocaten van Zorgplicht Advocaten hebben jarenlange ervaring met het adviseren over de zorgplicht van een accountant of boekhouder. Tevens hebben onze advocaten ervaring met het voeren van een klachtprocedure bij de Accountantskamer of het voeren van een procedure bij de civiele rechter.